Canım babam,
Yokluğuna, sensizliğe, babasızlığa, öksüzlüğe halen alışamadım. Günlerce ağladım hergün mezarının başına geldim ellerimle süsledim. Ama olmadı babam sensizliğe ve yokluğuna alışamadım. En kötüsüde kuş gibi tam ellerimdeyken kaçmana inanamadım. İnanamıyorum. Melise hayatı anlatacağın yerde daha yaşanacak o kadar çok şey varken böylece gitmene alışamadım. Melis seni çok uzaklarda biliyor. Sana gelip toprak amca diyor. Seni seviyorum ve sen hep benim gurulu onurlu ve şerefli babam olarak gönlümde kalacaksın. Seni çok özlüyorum.
Bu blogu senin ve Alpin Melisi takip etmeniz için açmıştım. Uzaklardayken özlersin bugün Melisim ne yapmış diye merak edersin diye. Gönül isterdiki gene takip edesin. Ama olsun biliyorum Melisi hep takip edeceksin. Ve ben Melisi senin istediğin ilke ve özelliklerde yetiştireceğim. Melis senin bana en büyük mirasın.
10 yorum:
Sevgili Nilay
babana Allah tan rahmet diliyorum.
Çook zor olsada sana ve ailenede büyük sabırlar...
Şuan ne sana ne zor geldiğini kendi yaşadıklarımdan tahmin edebiliyorum fakat zaman her şeyin ilacı, bu gerçek.
Bu arada babacığını eşim yakinen tanıyormuş, bende eşimin bahsetmesinden biliyordum.
Aynı kişinin senin baban olduğunu öğrenince bi tuhaf oldum, dünya ne küçük dedim. Keşke bu tanışıklığı başka şekilde öğrenseydik.....
:(
sevgiler.
esma
Alışılması en zor olan ayrılık :(
Allah, sana ve ailene güç versin...
Melis, dedesine layık bir torun olacaktır eminim...
İkinizi de kocaman öpüyorum...
Kardeşim her şeyden önce Rabb'im hiç birimizi güçsüz kuvvetsiz bırakmasın. Ben seni her zaman dirençli ve kuvvetli biri olarak gördüm ve aynı Nilay'ı hala görmekteyim. Ne mutlu babana ki dünyaya senin gibi bir evlat ve kızın gibi bir torun hediye etti.
Alışmak zor biliyorum, ancak senin ayakta kalıp babana layık bir evlat olduğunu göstermen ve Melis'i de onun istediği gibi yetiştirerek ona layık bir torun yetiştirmen lazım. Allah güç versin ne denir ki başka..
Tekrar başın sağolsun...
Allah rahmet eylesin Nilay, sabırlar diliyorum size...
nilay kardeş Allah sana ve ailene sabır versin.güç versin.bundan sonra bize düşen görev bol bol dua etmektir.sen okumuş,eğitimini almış akıllı bir arkadaşımızsın.sen bu durumlarda güçlü duracağına inanıyorum.
Nilay arkadaşım; 10 Nisan 2000 günü bende 46 yaşındaki babamı kaybederek eşekten düştüm. Tam 5 yıl boyunca babamın ölümünü kabullenemediğim için mezarlığına gitmemek için memlekete bile gitmedim. Sanki mezarlığına gittiğimde ölümünü tamamen kabullenmiş olacaktım ve sonunda gittim ve ölümünü kabullendim. Baba ocağının güveni, kokusu, mutluluğu kendi evliliklerimizdeki evlerimizde dahi yok. Sanki baba ocağı büyülü, kutsal bir çınar altı gibi. Hoş babalar yaşayan bir çınardır. Ölseler dahi... öldüklerinde bile bizi eğitmeye kollamaya devam ederler. Allah sabrını artırsın, babanın mekanı Cennet olsun.
Seni en iyi anlayan, yine senin gibi kaybı olan olacaktır. Hiç kimse acını azaltamayacak ama hepimiz ortak olacağız. Tek çare zaman olacak. Silemeyecek ama katlanılır kılacak. Allah sana sabır versin kardeşim.
Hepinize çok teşekkür ederim acımı paylaştığınız için. Allah kimseye yaşatmasın böyle bir acıyı.
Yorum Gönder