22 Kasım 2010 Pazartesi

Babama elveda

Canım babam,
Yokluğuna, sensizliğe, babasızlığa, öksüzlüğe halen alışamadım. Günlerce ağladım hergün mezarının başına geldim ellerimle süsledim. Ama olmadı babam sensizliğe ve yokluğuna alışamadım. En kötüsüde kuş gibi tam ellerimdeyken kaçmana inanamadım. İnanamıyorum. Melise hayatı anlatacağın yerde daha yaşanacak o kadar çok şey varken böylece gitmene alışamadım. Melis seni çok uzaklarda biliyor. Sana gelip toprak amca diyor. Seni seviyorum ve sen hep benim gurulu onurlu ve şerefli babam olarak gönlümde kalacaksın. Seni çok özlüyorum.

Bu blogu senin ve Alpin Melisi takip etmeniz için açmıştım. Uzaklardayken özlersin bugün Melisim ne yapmış diye merak edersin diye. Gönül isterdiki gene takip edesin. Ama olsun biliyorum Melisi hep takip edeceksin. Ve ben Melisi senin istediğin ilke ve özelliklerde yetiştireceğim. Melis senin bana en büyük mirasın.

1 Kasım 2010 Pazartesi

İstikrarsız el kullanımı

Melis'i son zamanlarda gözlemliyordum. Her iki elini birden kullanarak resim yapıyordu. Önceleri bunun her iki beyninide kullanmasından kaynaklandığını düşündüm. Ama geçenlerde bir tanıdığımız babamızı uyarmış. Sakın ha demiş. Biraz araştırdım. Her iki elin resim ve yazı yazmak için kullanımı her iki beyninde eşit gelimesine ve istikrarsızlığa sonuçtada başarısılığa yol açabiliyormuş. Şimdi artık bu durum üzerine yoğunlaşıyorum. Kalemi sadece bir eliyle kullanması gerektiğini söyledim. Oda sağı tercih etti. Bazen dalıp gene sol eline alıp yazmaya çalışıyor. Ama hayır diyorum. Bu konuda bir bilgisi olan varmı? Psikologa götürmek gerekirmi?