20 Mayıs 2011 Cuma

Ve ev okulundan hayata ilk adım

Melis'i bir cesaret artık seneye okula başlatalım diye başladı herşey...
Okullar araştırıldı gezildi erken kayıt dönemi malum...
Seçenekler 2'ye düşürüldü.
Büyükbamızın istediği okula karar kılındı...
Nede olsa hep onu ben okutmak istiyorum en güzel okullarda okusun diyordu...
Anısı vardı, onun seçimi vardı...
En zoru mesafeye katlanabilirmiydi? Ya peki nasıl alınacaktı?
Sorular arasında giden gele bir anne.
Ne zormuş meğersem anaokulu seçmek.
Halbuki duyardım ama duymak yetmezmiş yaşamak gerekirmiş.
Bekara karı boşamak kolaymış çünkü:)
En sonunda karar verildi. Daha doğrusu anne içine sindirdi ve uzak mesafede olsa doğru seçenekte karar kılındı.
Nede olsa karar çoktan alınmıştı.
Hemen başlasınmı sorusu geldi.
Olabilir dedi anne...Hüzünle
Hep o içindeki acaba sesiyle.
Hemenmi?
Tabiki
Ya okullar kapanınca?
Yaz okuluna devam eder dendi...
Okul okullu olmak peki ya Melis ne der?
Uygun bir anda konuşuldu
Okullu olmak istermisin? Ege gibi okula gitmek ister misin?
İsterim bende okula gidicem...
Ve anne iznini aldı...
Okula başlamak için herşey hazırlandı
Evraklar, fotoğraflar hazırlandı
Çanta alındı...
İlk gün bahçede oyunla başladı... Keyifliydi parkta oynar gibiydi.
Sonra sınıfa geçildi... En keyiflisi ise yemek vaktiydi.
Okulda yemekler güzel... Annede yedi...
Yemekten sonra biraz daha bahçede oynayarak geçti bitti ilk gün ve ilk gün heyecanı
İkinci gün daha erken gidildi...
Yoga, boyama, şarkılar eşliğinde geçti gitti
En zor gün yarındı Melis bunlardan habersizdi...
Akşam anne açıkladı.
Sen okula yarın gidince anne gidecek işe...
Olur anne dendi
Sen zaten beni bırak git dedi...
Ertesi gün olunca sorular başladı...
Geliceksin değilmi?
Ah be dedi anne içinden...
Ne zormuş bırakıp gitmek kuzuyu gönülden
Anne hatırladı eski günleri
İlk işe başlarken bakıcıya yavrusunu emane edişini...
Farklıydı bugün halbuki.
Kolay geçti ayrılık...
Hüznlüydü tabiki ufaklık...
Öptüm ve seni seviyorum, Okul bitince seni alırım merak etme dedim
Büktü boynunu ama hiç seslenmedi sessizdi...
Minik kalbiyle düşünüyordu
Ama anne gelecekti bunu biliyordu...
Öğleden sonra anne gitti almaya
Anneyi görünce sevinmedi bile sessizdi hala...
Anne ürktü mutsuzmuydu yavrusu
Tebessüm etti anneye aldı anasının korkusunu
Bıraktı öğretmenin elini
Tuttu annesinin ellerini...
Pazartesi yeniden başlayacak serüven...
Neler geçecek kimbilir minicik gönlünden

3 yorum:

anneanneninemekleri dedi ki...

Gerçekten zor çocuk kalbi nasıl da pır pır eder acaba annem gelecek mi diye ama birkaç gün sonra alışır eminim,deneyimlerimden biliyorum,sevgiler

Deli Anne dedi ki...

Çok zor sahiden de.. Ben de şu sıralar deliriyorum okul mevzularından.. Dilerim kısa zamanda alışır Melis ve hakettiği sevgiyi bulur okulunda.. sevgiler.

Unknown dedi ki...

Anneannemin emekleri ve Deli Anne biliyorum zor bir süreç özelliklede onun açısından ama kısa sürede alışır diye umuyorum. Şİmdi aradılar karnı ağrıyormuş korkudan olabilirmi?